nikos.mpreres-cooking

TO ΠΑΣΧΑ

ΕΙΝΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ Η ΕΒΡΑΙΚΗ;



Διαβάζουμε στην Παλαιά Διαθήκη και συγκεκριμένα στην έξοδο ότι η μέρα της εξόδου του λαού Ισραήλ από την Αίγυπτο ήταν το Πάσχα του Κυρίου.

Πάσχα είναι Εβραϊκή λέξη και σημαίνει έξοδος. Ήταν μια πολύ σημαντική μέρα αυτή για τους Ισραηλίτες διότι με το ΚΡΑΤΑΙΟ ΧΕΡΙ του Θεού βγήκαν από την χώρα που τους είχε φιλοξενήσει για τετρακόσια χρόνια και που μέσα σε αυτήν δημιουργήθησαν σαν έθνος.

Στην αρχή της παρουσίας τους εκεί όταν ο Ιακώβ κατέβηκε να συναντήσει τον γιό του τον Ιωσήφ βρήκε μια φιλόξενη χώρα έτοιμη να δεχθεί όλη του την οικογένεια που αριθμούσε τότε περίπου εβδομήντα ψυχές. Εκεί ο λαός αυξήθηκε πολύ αριθμητικά και οι απόγονοι του Ιακώβ έγιναν μια σημαντική μειονότητα στην Αίγυπτο. Ήταν όμως δούλοι. Έφτιαχναν πλίνθους με υλικά που υπήρχαν άφθονα στην Αίγυπτο, ήταν λάσπη από τον Νείλο ποταμό και άχυρο από τους αγρούς.

Τα πράγματα με τον καιρό άλλαξαν και η Αίγυπτος έπαψε να είναι ένας φιλόξενος τόπος, ήλθαν δύσκολες μέρες και οι Ισραηλίτες βρέθηκαν ανυπεράσπιστοι στα χέρια των Φαραώ.

Όμως τότε ο Θεός άλλαξε τα πάντα, κίνησε τον Μωυσή από την γη Μαδιάμ που βρισκόταν, επέστρεψε στην Αίγυπτο και με ένα ξεχωριστό τρόπο έβγαλε τον λαό από εκεί.

Πριν βγει ο λαός ο Θεός του υποσχέθηκε μια γη που έρεε γάλα και μέλι. Αυτή ήταν η γη Χαναάν. Για να φθάσει όμως εκεί έπρεπε να περάσει μια έρημο και αφού θα έφθανε σε αυτή τη γη έπρεπε να πολεμήσει εναντίον των κατοίκων της περιοχής, να τους νικήσει και να ζήσει εκεί. Σε όλη την διάρκεια αυτού του ταξιδιού το πιο σημαντικό ήταν να μην χάσει την πίστη του στον αληθινό Θεό και να μην χάσει τον προορισμό του που ήταν αυτή η γη της επαγγελίας.

Πριν ξεκινήσουν για την μεγάλη έξοδο ο Θεός τους είπε να συγκεντρωθούν σε μικρές ομάδες και να θυσιάσουν όλες οι οικογένειες από ένα αρνί. Με το αίμα έπρεπε να βάψουν τους παραστάτες των θυρών των σπιτιών τους για να μην εξολοθρευτούν από τον άγγελο του Θεού που εκείνο το βράδυ θα έφερνε θανατικό στα πρωτότοκα κάθε οικογένειας που δεν θα είχε με αυτό το αίμα του αρνιού σημαδέψει την είσοδο του σπιτιού του. Μετά βγήκαν περίπου ένα εκατομμύριο λαός από την Αίγυπτο με εντολή του ίδιου του Φαραώ.

Οι Εβραίοι μετά την έξοδο αυτή κάθε χρόνο γιόρταζαν αυτή την ημέρα. Άρχισε το έθιμο αυτό από τις αρχές της δεύτερης χιλιετίας π.Χ και γιορταζόταν κάθε 15η του πρώτου μήνα του Εβραϊκού ημερολογίου.

Και φθάνουμε μέχρι τις ημέρες του Ιησού Χριστού, τις ημέρες της Καινής Διαθήκης. Διαβάζοντας σήμερα το λόγο του Θεού βλέπουμε ότι ο Κύριος παραβρέθηκε τις ημέρες του Πάσχα στα Ιεροσόλυμα αναγνωρίζοντας την σαν γιορτή και μάλιστα τον τρίτο χρόνο της διακονίας του έστειλε τους μαθητές του να ετοιμάσουν δείπνο για να συνφάγει μαζί τους.

Την νύχτα εκείνη οι μαθητές πήραν από τα χέρια του Ιησού για πρώτη φορά την Θεία Κοινωνία, τον άρτο και τον οίνο που συμβολίζει το σώμα και το αίμα του Κυρίου. Ο Ιησούς Χριστός επίσης τους είπε ότι τούτο και εννοούσε την Θεία Κοινωνία να κάνετε σε ανάμνησή μου μέχρι την ημέρα που θα έρθω να σας παραλάβω.

Μετά την σύλληψή Του, την δίκη Του, την σταύρωσή Του ήλθε επιτέλους η ανάσταση και μαζί της και η μέγιστη προϋπόθεση της σωτηρίας όλου του ανθρώπινου γένους.

Η ανάσταση του Κυρίου έλαβε χώρα την ημέρα του Πάσχα των Εβραίων.

Τι θα πούμε λοιπόν το πάσχα είναι Εβραϊκή ή Χριστιανική γιορτή;

Πιστεύω ότι συνεχίζει να είναι Εβραϊκή γιορτή. Το ότι παραβρέθηκε στην Ιερουσαλήμ φανερώνει υποταγή στον Μωσαϊκό νόμο. Ο Χριστός μας λέει ο λόγος του Θεού υποτάχθηκε στο νόμο για να μας ελευθερώσει από τον νόμο. Το ότι αναστήθηκε την ημέρα του πάσχα φανερώνει μια νέα έξοδο την έξοδο από τον θάνατο, την έξοδο από τον τάφο. Την νέα ζωή μακριά από την δουλεία της Αιγύπτου που σήμερα είναι η ζωή της αμαρτίας σε μια νέα Χαναάν που σήμερα είναι η Βασιλείας των Ουρανών. Βέβαια όλη αυτή την πορεία του χριστιανού την συνοδεύουν οι επαγγελίες του Θεού, με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος (του τρίτου προσώπου της Αγίας Τριάδος).

Σήμερα το Άγιο Πνεύμα δεν εμφανίζεται σαν στήλη πυρός πάνω από την σκηνή του μαρτυρίου όπως εμφανιζόταν μέσα στην έρημο στους Εβραίους αλλά εμφανίζεται με προσωπική επίσκεψη στον καθένα που θα δεχθεί τη σωτηρία που του προσφέρει ο Κύριος και θα νοιώσει αυτό το υπέροχο αίσθημα της κάθαρσης από τον ίδιο τον Ιησού Χριστό.

Ο προορισμός μας δεν είναι πλέον δια της οδού της ερήμου άλλα δια νέας και ζώσης οδού όπως μας αναφέρει ο Λόγος του Θεού.





*Σήμερα πολλά χριστιανικά δόγματα γιορτάζουν το Πάσχα και μάλιστα κάνουν και την αναπαράσταση των γεγονότων σε ανάμνηση